ಎಂ. ಪಿ. ಪ್ರಕಾಶ್ – ರಾಜಕೀಯದ ಕಲಾವಿದ, ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಸೇವಕ

 ಎಂ. ಪಿ. ಪ್ರಕಾಶ್ – ರಾಜಕೀಯದ ಕಲಾವಿದ, ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಸೇವಕ 

(1940 ಜುಲೈ 11 – 2011 ಫೆಬ್ರವರಿ 9)

ಕರ್ನಾಟಕದ ರಾಜಕೀಯ ಹಾಗೂ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಎಂದರೆ ಅವರು *ಎಂ. ಪಿ. ಪ್ರಕಾಶ್*. ಅವರು ರಾಜಕಾರಣಿಯಾಗಿ, ಕಾನೂನುಗಾರನಾಗಿ, ರಂಗಕರ್ಮಿಯಾಗಿ, ಅನುವಾದಕರಾಗಿ, ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯಾಸಕ್ತನಾಗಿ ತನ್ನದೇ ಆದ ವಿಶಿಷ್ಟ ಗುರುತನ್ನು ಮೂಡಿಸಿದ್ದವರು.

ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಮತ್ತು ವಕೀಲತನಕ್ಕೆ ಪ್ರವೇಶ:

1940ರ ಜುಲೈ 11ರಂದು ಬಳ್ಳಾರಿ ಜಿಲ್ಲೆಯ ನಾರಾಯಣದೇವರ ಕೆರೆ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದ ಪ್ರಕಾಶ್, ಹೂವಿನಹಡಗಲಿಗೆ ತವರಿನಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ ತೋರುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಹೊಸಪೇಟೆ, ಬಳ್ಳಾರಿ, ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಯಿತು. ಎಂ.ಎ. ನಂತರ ಮುಂಬೈನಿಂದ ಎಲ್.ಎಲ್.ಬಿ ಪದವಿ ಪಡೆದು ವಕೀಲ ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ 1964ರಿಂದ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿದರು. ‘ಕಿತ್ ಅಂಡ್ ಕಿನ್ ಸಂಘ’ ಸ್ಥಾಪಿಸಿ ಹೂವಿನ ಹಡಗಲಿಯನ್ನು ಕಲಾ, ರಾಜಕೀಯ ಹಿನ್ನಲೆಯಲ್ಲಿ ಗುರುತಿಸಲಾರಂಭಿಸಿದರು.

ರಾಜಕೀಯ ಜೀವನ:

1978, 1979ರಲ್ಲಿ ವಿಧಾನಸಭೆ ಹಾಗೂ ಪರಿಷತ್ ಪ್ರವೇಶ ವಿಫಲವಾದರೂ, 1983ರಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ವಿಧಾನಸಭೆಗೆ ಆಯ್ಕೆಯಾಗಿದ್ದು, ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ಬೇರೂರಿದರು. ರಾಮಕೃಷ್ಣ ಹೆಗ್ಗಡೆ, ಬೊಮ್ಮಾಯಿ, ದೇವೇಗೌಡ, ಜೆ. ಹೆಚ್. ಪಟೇಲ್, ಧರ್ಮಸಿಂಗ್, ಕುಮಾರಸ್ವಾಮಿ ಅವರ ಸರ್ಕಾರಗಳಲ್ಲಿ ಹಲವು ಮಹತ್ವದ ಖಾತೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಿದರು. ಕನ್ನಡ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ಕಾರ್ಮಿಕ, ಕಾನೂನು, ಗ್ರಾಮೀಣಾಭಿವೃದ್ಧಿ, ಮುಜರಾಯಿ, ಕಂದಾಯ, ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ ಮುಂತಾದ ಖಾತೆಗಳಲ್ಲಿ ಅವರು ತಮ್ಮ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುವಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾದರು. ಉಪಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಗಳಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವ ಅವಕಾಶವೂ ಪಡೆದಿದ್ದರು.

 ರಂಗಭೂಮಿ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಸೇವೆ:

60ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ‘ರಂಗಭಾರತಿ’ ರಂಗತಂಡವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿ ನಾಟಕ, ಕಲಾ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳ ಮೂಲಕ ಹಲವಾರು ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ನಾಟಕ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿ ಜನಮಾನಸದಲ್ಲಿ ಮನೆ ಮಾಡಿದ್ದರು. ನಿರ್ದೇಶಕ, ನಟ, ಸ್ಥಾಪಕ, ಮತ್ತು ತರಬೇತಿದಾರನಾಗಿ ಕೂಡ ಅವರನ್ನು ಗುರುತಿಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. 2002ರಲ್ಲಿ ನಾಟಕ ಅಕಾಡೆಮಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಪ್ರದಾನ ಸಮಾರಂಭ ಹೂವಿನ ಹಡಗಲಿಯಲ್ಲಿ ಆಯೋಜಿಸಿ, ಗ್ರಾಮೀಣ ಕಲೆಗಳ ವಿಕಾಸಕ್ಕೆ ಬಲಕೊಟ್ಟವರು.

ಸಾಹಿತ್ಯ ಮತ್ತು ಅನುವಾದ ಸಾದನೆಗಳು:

ಪ್ರೀತಿಯೇ ದೇವರು, ಡೊಮಿಂಗೋ ಪಿಯಾಸ್ ಕಂಡ ವಿಜಯನಗರ, ನನ್ನ ಜೀವನ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ (ಎಸ್. ನಿಜಲಿಂಗಪ್ಪ ಅವರ ಆತ್ಮಕಥನ), ಇತ್ಯಾದಿ ಹಲವಾರು ಅನುವಾದ ಕೃತಿಗಳನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿ, ಗ್ರಂಥಸಂಗ್ರಹದ ಪ್ರೇಮಿಯಿಂದ ಓದುಗರಿಗೆ ಸಮೃದ್ಧ ಪಾಠಗಳನ್ನು ನೀಡಿದವರು. ’ಯಾಕೆ ಮಳೆ ಹೋದವೋ’, ’ಯಾರ ತಲೆದಂಡ’ ಮುಂತಾದ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಲೇಖನಗಳೂ ರಾಜಕೀಯ ಬರಹಗಳೂ ಅವರ ಎಳವಂಗೆಲ್ಲಿದ ತೀಕ್ಷ್ಣ ಮನಸ್ಸಿನ ಸಾರವಷ್ಟೇ.

 ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಯತ್ನಗಳು:

ಸರಕಾರಿ ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಕಾಲೇಜು, ಪಾಲಿಟೆಕ್ನಿಕ್, ಪೋಲೀಸ್ ತರಬೇತಿ ಕೇಂದ್ರ, ಉದ್ಯಾನವನ, ಹಾಗೂ ಚಂಡೀಗಡ ಶೈಲಿಯ ಪಟ್ಟಣ ನಿರ್ಮಾಣದ ಮಹತ್ತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷೆಯ ಯೋಜನೆಗಳಲ್ಲಿ ಕೈಹಾಕಿ, ಹೂವಿನ ಹಡಗಲಿಯ ವೈಖರಿ ಬದಲಿಸಿದವರು. ಸಿಂಗಟಾಲೂರು ನೀರಾವರಿ ಯೋಜನೆಯನ್ನೂ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು.

 ಅಂತಿಮ ವಿದಾಯ:

2011ರ ಫೆಬ್ರವರಿ 9ರಂದು ಅವರು ನಮ್ಮೊಳಗಿಲ್ಲದವರಾದರೂ, ಅವರ ಕೆಲಸಗಳು, ಬರಹಗಳು, ನಾಟಕಗಳು ಮತ್ತು ಅವರ ಜೀವನಪಾಠಗಳು ಕರ್ನಾಟಕದ ಜನಮನದಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಉಳಿದಿವೆ.