ಸ್ಮಿತಾ ಪಾಟೀಲ್ – ಅಮರ ಕಲಾತ್ಮೆ

ಸ್ಮಿತಾ ಪಾಟೀಲ್ – ಅಮರ ಕಲಾತ್ಮೆ

ಭಾರತೀಯ ಸಿನಿರಂಗದಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಒಂದು ಹೆಸರಲ್ಲ — ಸ್ಮಿತಾ ಪಾಟೀಲ್ ಎಂದರೆ ಕಲೆಯೇ ಧ್ಯೇಯವಾಗಿಸಿಕೊಂಡ ಸತ್ಯನಟಿಯ ಸಂಜೀವ ಚಿತ್ರ.

1955ರ ಅಕ್ಟೋಬರ್ 17ರಂದು ಪುಣೆಯಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದ ಸ್ಮಿತಾ, ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರರ ಮನೆಯ ಮಗಳು. ತಂದೆ ಶಿವಾಜಿರಾವ್ ಪಾಟೀಲ್ ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಪ್ರಗತಿಪರ ರಾಜಕಾರಣಿ; ತಾಯಿ ವಿದ್ಯಾ ಪಾಟೀಲ್ ಸಮಾಜಸೇವಕಿ. ಪುಣೆಯ ಭಾವೆ ಶಾಲೆಯಿಂದ ಮುಂಬೈನ ಸೇಂಟ್ ಕ್ಸೇವಿಯರ್ ಕಾಲೇಜುಗಳವರೆಗೂ ಅವರ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಚಿಂತನೆಯು ಬೌದ್ಧಿಕತೆಯ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯಿತು.

ದೂರದರ್ಶನ ವಾರ್ತಾವಾಚಕಿಯಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಸ್ಮಿತಾ ಅವರ ಪ್ರತಿಭೆಯನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಕ ಶ್ಯಾಮ್ ಬೆನಗಲ್ ಗುರುತಿಸಿದರು. ಹೀಗೆ 17ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ “ಸಾಮ್ನಾ” ಚಿತ್ರದ ಮೂಲಕ ಸಿನಿರಂಗಕ್ಕೆ ಪಾದಾರ್ಪಣೆ ಮಾಡಿದ ಅವರು, “ಮಂಥನ್”, “ಭೂಮಿಕಾ”, “ಆಕ್ರೋಶ್”, “ಅರ್ಧ ಸತ್ಯ”, “ಮಂಡಿ”, “ಶಕ್ತಿ” ಮುಂತಾದ ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ನಿಸ್ಸೀಮ ಕಲಾತ್ಮಕತೆಯನ್ನು ತೋರಿದರು.

ಕನ್ನಡದ “ಅನ್ವೇಷಣೆ” ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿಯೂ ಅವರ ಪಾತ್ರ ಮರೆಯಲಾಗದಂತದ್ದು. ಸತ್ಯಜಿತ್ ರೇ ಅವರ “ಸದ್ಗತಿ”ಯಲ್ಲಿ ಸ್ಮಿತಾ ಅವರ ಅಭಿನಯವು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಗಳಿಸಿತು.

ಸಾಮಾಜಿಕ ವಿಷಯಾಧಾರಿತ ಪಾತ್ರಗಳಲ್ಲಿ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಸ್ತ್ರೀ ಹಕ್ಕುಗಳು ಮತ್ತು ಅಸಮಾನತೆಯ ವಿರುದ್ಧ ಧ್ವನಿ ಎತ್ತಿದ ಚಿತ್ರಗಳಲ್ಲಿ, ಅವರ ನಟನೆ ಅಂತರಂಗದ ನುಡಿಗಟ್ಟಿನಂತೆ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿತ್ತು.

ಅವರ ನಟನೆ ಕೇವಲ ಪಾತ್ರ ನಿರ್ವಹಣೆಯಲ್ಲ — ಅದು ಭಾವನೆಯ ದರ್ಶನವಾಗಿತ್ತು. ಅಳುವ ಕಣ್ಣುಗಳು, ಸತ್ಯದ ನೋಟ, ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿ ತುಂಬಿದ ಮೌನವೇ ಅವರ ಕಲೆಯ ಆತ್ಮ.

ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳು ಮತ್ತು ಗೌರವಗಳು:

ಭೂಮಿಕಾ* ಮತ್ತು ಚಕ್ರ ಚಿತ್ರಗಳಿಗೆ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪ್ರಶಸ್ತಿ

ಪದ್ಮಶ್ರೀ (1985)

 ಮಾಂಟ್ರಿಯಲ್ ಚಿತ್ರೋತ್ಸವದ ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ತೀರ್ಪುಗಾರ ಮಂಡಳಿಯ ಸದಸ್ಯತ್ವ

 ಫ್ರಾನ್ಸ್‌ನಿಂದ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಗೌರವ ಪಡೆದ ಏಷ್ಯಾದ ಮೊದಲ ನಟಿ

ಅವರ ಜೀವನದಂತೆಯೇ ಅವರ ಅಂತ್ಯವೂ ಚಿತ್ರಕಥೆಯಂತೆ – ಮಗುವಿಗೆ ಜನ್ಮನೀಡುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ 1986ರ ಡಿಸೆಂಬರ್ 13ರಂದು ಕೇವಲ 31ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಲೋಕ ತ್ಯಜಿಸಿದರು. ಅವರ ಪತಿ ರಾಜ್ ಬಬ್ಬರ್, ಮಗ ಪ್ರತಿಕ್ ಬಬ್ಬರ್ — ಇಬ್ಬರೂ ಅವರ ಕಲೆಯ ಶ್ರದ್ಧಾಂಜಲಿಯವರಾಗಿದ್ದಾರೆ.

ಸ್ಮಿತಾ ಪಾಟೀಲ್ ಬಾಳಿದ ಕಾಲ ಅಲ್ಪ, ಆದರೆ ಕಲೆಯ ಬೆಳಕು ಶಾಶ್ವತ.

ಇಂದು ಕೂಡಾ, ಗಂಭೀರ ನಟನೆಗೆ ಪ್ರತೀಕವಾಗಿ “ಸ್ಮಿತಾ ಪಾಟೀಲ್” ಎಂಬ ಹೆಸರೇ ಒಂದು ಮಾನದಂಡ.

*ಕಾಲ ಸೀಮಿತವಾದರೂ, ಕಲಾ ಅನಂತವಾಯಿತು — ಸ್ಮಿತಾ ಪಾ

ಟೀಲ್ ಅದರ ಜೀವಂತ ಉದಾಹರಣೆ.*